همیشه وقتی تنها و نا امید و ملول
تنت روانت از دست این و آن خسته ست
همیشه وقتی رخسار این جهان تاریک
همیشه وقتی درهای آسمان بسته ست
همیشه گوشه ی گرمی به نام دل با توست
که صادقانه تر از هر که با تو پیوسته ست
به دل پناه ببر!آخرین پناهت اوست
تو را چنان که تمنای توست،دارد دوست
